برگی از نهج البلاغه/انسان و انواع آزمایش ها

برگی از نهج البلاغه/انسان و انواع آزمایش ها

حضرت علی (ع) در حکمت ۱۱۶ فرمودند: چه بسا کسی که با نعمت هایی که به او رسیده، به دام افتد و با پرده پوشی بر گناه، فریب خورد و با ستایش شدن، آزمایش گردد و خدا هیچ کسی را به چیزی همانند مهلت دادن نیامرزد.

* حکمت (۱۱۱) عشق تحمل ناشدنی امام (ع)

پس از بازگشت از جنگ صفین، یکی از یاران دوست داشتنی امام به نام 'سهل بن حنیف' از دنیا رفت. امیرالمومنین (ع) فرمودند: اگر کوهی مرا دوست بدارد، در هم فرو می ریزد. (یعنی مصیبت ها به سرعت به سراغ او آید، که این سرنوشت در انتظار پرهیزکاران و برگزیدگان خداست، همانند آن در حکمت ۱۱۲ آمده است.)

* حکمت (۱۱۲) آمادگی برای مشکلات

هر کسی که ما آهل بیت پیامبر (ص) را دوست بدارد، پس باید فقر را چونان لباس رویین بپذیرد. (یعنی آماده انواع محرومیت ها باشد).

* حکمت (۱۱۳) ارزش های والای اخلاقی

سرمایه ای از عقل سودمندتر نیست و هیچ تنهایی ترسناک تر از خودبینی نمی باشد، و هیچ عقلی همچون دوراندیشی، و هیچ بزرگواری چون تقوی نیست.

هیچ همنشینی چون اخلاقی خوش، و میراثی چون ادب، و رهبری چون توفیق الهی، و تجارتی چون عمل صالح، و سودی چون پاداش الهی، و هیچ پارسایی چون پرهیز از شبهات نیست.

هیچ زهدی همچون بی اعتنایی به دنیای حرام، و دانشی چون اندیشیدن، و عبادتی چون انجام واجبات، و ایمانی چون حیاء و صبر نیست و هیچ خویشاوندی چون فروتنی، و شرافتی چون دانش، و عزتی چون بردباری، و پشتیبانی مطمئن تر از مشورت کردن نیست.

* حکمت (۱۱۴) جایگاه خوشبینی و بدبینی در جامعه

هرگاه نیکوکاری بر روزگار و مردم آن غالب آید، اگر کسی به دیگری گمان بد برد، در حالی که از او عمل زشتی آشکار نشده، ستمکار است و اگر بدی بر زمانه و مردم آن غالب شود و کسی به دیگری خوش گمان باشد، خود را فریب داده است.

* حکمت (۱۱۵) توجه به پایان پذیری دنیا

شخصی از امام پرسید حال شما چگونه است؟ حضرت علی (ع) فرمودند: چگونه خواهد بود حال کسی که در بقای خود ناپایدار و در سلامتی بیمار است و در آنجا که آسایش دارد، مرگ او فرا می رسد!

* حکمت (۱۱۷) پرهیز از افراط و تفریط در دوستی با امام (ع)

دو گروه به خاطر من به هلاکت رسیدند، دوست افراط کننده و دشمن دشنام دهنده.

* حکمت (۱۱۸) استفاده از فرصت ها

از دست دادن فرصت ها، اندوهبار است.

* حکمت (۱۱۹) ضرورت شناخت دنیا

دنیای حرام چون مار سمی است، پوست آن نرم ولی سم کشنده در درون دارد، نادان فریب خورده به آن می گراید و هوشمند عاقل از آن دوری گزیند.

* حکمت (۱۲۰) روانشناسی قبائل قریش

از امام (ع) درباره قریش پرسیدند. آن حضرت فرمودند: اما بنی مخزوم، گل خوشبوی قریشند که شنیدن سخن مردانشان و ازدواج با زنانشان را دوست داریم. اما بنی عبد شمس، بداندیش تر و بخیل تر می باشند و اما ما (بنی هاشم) آنچه در دست داریم بخشنده تر، و برای جانبازی در راه دین سخاوتمندتریم .

آنها شمارشان بیشتر اما فریبکارتر و زشت روی ترند و ما گویاتر و خیرخواه تر و خوشروتر هستیم.